Avon heeft pas na zijn vrijlating kennisgemaakt met menselijke emoties. Hij is heel goed instaat om hun gedrag over te nemen, zich aan te passen en te leren. Door het verlies van zijn identiteit heeft hij zijn emoties soms niet helemaal onder controle. De ene keer is hij heel kalm en bedachtzaam, dan heeft hij plotseling een woede uitbarsting en kan hij agressief worden. Avon heeft een sterk gevoel voor leiderschap en neemt snel veel verantwoordelijkheid op zich, echter blijft hij liever in de schaduw vanwege de fouten die hij heeft gemaakt. Het allerbelangrijkste vind hij om onschuldige mensen te beschermen van de gevaarlijke mutilanten. Avon heeft soms vreemde trekjes, omdat hij de menselijke gewoontes en leefstijl nog niet helemaal kent. Hij is erg sarcastisch, soms een beetje cynisch en kan nogal arrogant of afstandelijk overkomen. Kan heel erg bot zijn. Maar over het algemeen handelt hij altijd vanuit goede bedoelingen. Hij is erg avontuurlijk en leert steeds meer van zijn vrijheid te genieten.
Geschiedenis
Vierentwintig jaar werd een humanide mutilant gecreeërd, met de naam "Glenavon". Avon wist altijd precies wie hij was, wat zijn taak was en aan wiens kant hij stond. Zijn hele leven draaide om het Capitool. Het was zo simpel. Zijn taak was om te spioneren bij districten, rebellen te vinden en op te speuren en vredesbewakers helpen om de verdachten te pakken te krijgen. Maar toen de oorlog uitbrak en hij werd vrijgelaten, ging hij een verwarrende fase in. In één keer begon hij over alles te twijfelen. Het werd tijd om te ontdekken wie hij echt was. De eerste keer dat hij echt met een gewoon mens in contact kwam was toen hij een klein meisje tegenkwam in de wildernis van district 7. Ze zat vast onder een tak en hij besloot om haar te helpen. Meteen voelde hij een soort affectie voor haar. Ze nam hem mee naar een kamp vol met mensen, waar hij eerst totaal niet geaccepteerd werd aangezien hij mutilant was. Na zichzelf tientallen keren te bewijzen en als dank voor zijn reddingsacties, kreeg hij de zware taak van bewaker. Daar was veel vertrouwen voor nodig. Avon bouwde een sterke band op met de mensen van het kamp. Hij leerde hoe ze leefden, hun gewoontes en gevoelens. Avon mocht er dan uit zien als een mens; zijn gedrag en behoeftes waren compleet verschillend. Ondanks dat hij een beetje het buitenbeentje van het kamp was gaven de mensen veel om hem. Totdat Avon een grote fout beging. Hij was vergeten dat niet alle mensen goed zijn. Soms zijn zelfs de meest monsterlijke mutilanten betrouwbaarder dan een bedrieglijk mens. Een oude man overtuigde hem om hem binnen te laten, want zijn vrouw was ziek en had dringend medicijnen nodig. Twee dagen later werd het kamp bestormd, overvallen en leeg geplunderd. Er vielen doden en het trok bovendien de aandacht van gevaarlijke mutilanten, die een tweede bedreiging vormden. De overlevenden splitsten op in kleine groepen om zo snel mogelijk te vluchten. Avon had nog nooit eerder zo'n sterk gevoel ervaren; woede. Maar hij was niet kwaad op de man die hem verraden had, hij was kwaad op zichzelf voor zijn naive actie. Hij kon het niet aan om een van de mensen van het kamp nog weer tegen te komen en is in zijn eentje op pad gegaan, in een poging om afstand te houden van de mensen. De enige persoon waar hij nog naar opzoek is, is het kleine meisje die hij ooit gered heeft. Hij weet dat beide haar ouders al voor hun ontmoeting waren omgekomen en wil er alles aan doen om haar te beschermen.
Extra
Extreme vision -- De kracht om door materiaal heen te kijken, scherp zicht te krijgen van kilometers afstand en de mogelijkheid om een infrarood visie te hebben waardoor hij in het donker ook goed kan zien. In het donker kunnen zijn ogen blauw opgloeien wanneer hij zijn mutatie gebruikt.
