Voornaam:  Stuart Achternaam:  Lawson Bijnamen: Idiot Leeftijd: 27 Geslacht: Mannelijk Seksualiteit: Bi Leeftijd: Mens Class: -

Er zijn genoeg factoren aan Stuarts karakter die ervoor zorgen dat mensen zich alleen maar mateloos aan hem irriteren. In de eerste plaats is Stuart een ontzettend grote leugenaar, liegt een heel verhaal bij elkaar om zijn eigen hachje te redden of gewoon voor de lol. Er zijn momenten dat hij er gewoon een spel van maakt, wil kijken hoe lang het duurt voordat iemand doorheeft dat hij die persoon voor de gek aan het houden is. In de tweede plaats is hij gewoon druk, zou het een wereldwonder zijn als hij meer dan twee minuten kan stilzitten. Oftewel praat hij de oren van je hoofd, oftewel gaat hij wel om de drie seconden verzitten en frummelt hij aan alles dat in zijn bereik ligt. Er zijn een heleboel mensen die beweren dat hij ADHD heeft, maar aangezien hij het nooit heeft kunnen laten testen, is er niemand die het echt met zekerheid kan zeggen.
Aandacht is nog zoiets dat hij altijd moet hebben. Stuart moet op de een of andere manier altijd in het middelpunt van de belangstelling kunnen staan, is tevreden met aandacht in alle vormen en maten. Er is altijd wel iemand nodig die hem moet bezighouden, hem van verveling af moet helpen. Als er zo niemand is, is de kans groot dat hij naar die aandacht opzoek gaat en anderen nogal eens expres kwaad durft te maken om het ook te krijgen. Alles is goed, zolang er maar iemand is die naar hem omkijkt.

Voor de rest deinst de man helemaal niet terug om een weddenschap aan te nemen, kan het niet echt hebben dat mensen hem zomaar uitdagen en ervanuit gaan dat ze gaan winnen. Iedereen vergeet altijd dat Stuart iemand is die er niet voor terugdeinst om zichzelf in het openbaar vreselijk belachelijk te maken of iemand zo kwaad te maken dat deze hem waarschijnlijk half dood zou slaan als er niemand is om die persoon tegen te houden. Meestal gaat de man net over de grens om zich daarna met hoge snelheid terug te trekken. Ondanks al die factoren is hij zijn leven nog lang niet beu, heeft zichzelf geleerd om snel te reageren en zo snel mogelijk weg te rennen als hij toch net iets te hard over de grens gegaan is. Rennen en niet meer omkijken.


Om een kind te maken, heb je natuurlijk een man en een vrouw nodig of je adopteert gewoon iemand. Ik zou zelf heel graag willen zeggen dat ik geadopteerd ben en de idiote vrouw die zichzelf mijn moeder noemt niet echt mijn moeder is, maar spijtig genoeg is ze dat dus wel. Nu moet je niet gaan denken dat ik nooit respect heb gehad voor mijn moeder, maar welke vrouw valt er nu voor een man die bekent staat als iemand die vrouwen gebruikt en laat vallen als een baksteen vanaf het moment dat hij ze zwanger heeft gemaakt? Maia wist dat ze nooit alleen voor een kind zou kunnen zorgen, daar had ze gewoon niet genoeg geld voor. Daarbij was ze maar zestien jaar oud en dus veel te jong om een kind te hebben. Zoals ik zei, ze was best idioot op die leeftijd. Ik bedoel, welke zestienjarige werd er nu verliefd op iemand van in de dertig die bekend stond als verkrachter? Maar goed, ondanks de waarschuwingen van iedereen om haar heen ging ze dus mee naar Frederiks huis en wat er juist gebeurde kan je zelf wel raden. Het kwam er dus op neer dat ze negen maanden later met een kind in haar armen zat, een kind waar ze onmogelijk voor kon zorgen. Het enige wat ze deed, was me een naam geven om me daarna gewoon op straat te leggen in de hoop dat iemand me zou vinden. Nu moet je weten dat de mensen in District 4 het vroeger misschien best gemakkelijk hadden, maar na een tijdje is dat toch veranderd. De oorlog die aan de gang was niet echt gunstig en toch was er iemand die medelijden met me had. Iemand die wel voor me kon zorgen, me de liefde kon geven die ik nodig had. Ze was misschien al redelijk oud, maar ze wist zich wel te redden.

Ik groeide in een best veilige omgeving op, was gelukkig totdat mijn tweede ‘moeder’ op mijn dertiende stierf. Vanaf dan ging het eigenlijk bergafwaarts. Ik werd gedumpt in een weeshuis waar ik begon met stelen, liegen, drinken en zelfs een heleboel energieopwekkend spul kon versieren van een plaatselijke ‘dealer’. Die middelen gebruikte ik zelf niet, maar verkocht het door aan mensen die er goed voor wilden betalen. Well, misschien was ik wel een grotere idioot dan mijn moeder. Het enige verschil was dat ik er geen kind op overhield, alleen een paar katers waarvan iedereen telkens weer dacht dat het een simpel griepje was. Zo bleef ik doorgaan, totdat ik oud genoeg as om op mezelf te gaan wonen. Ik bleef gewoon verder gaan met mijn handeltje, werd elke dag wel dronken en loog me overal een weg door.  Ik was net aan mijn leventje gaan wennen toen een hoop mutilanten het dorpje binnendrongen en ik gedwongen was om het op een rennen te zetten. Ik kon nog net een paar flessen drank en wat bezittingen in een rugzak pleuren voordat er eentje mijn huis bereikt had. Als ik op dat moment geen lege fles in mijn hand gehad had om die op diens kop kapot te slaan, was ik er waarschijnlijk geweest. Het lukte dus om op het nippertje te ontsnappen en sindsdien dwaal ik maar wat rond. Ik ben zelfs al in het Capitool geweest om even te lachen met de rijke mensen die het nu even erg hebben als ons, maar het was daar toch minder leuk dan ik gedacht had.


Stuart heeft voordat de mutilanten kwamen een paar flessen sterke drank en twee keukenmessen weten mee te gritsen. Natuurlijk zijn de flessen allang leeg, maar hij houdt ze bij om als wapen te gebruiken. Scherven kunnen best pijn doen als ze die in je lichaam dringen, al heeft hij geen idee of het erg veel effect op een mutilant heeft. In het Capitool heeft hij een stuk of drie veldflessen en nieuwe drank weten te bemachtigen. Van een alcoholverslaving raak je niet zomaar af, moet je lichtjes afbouwen dus moet hij wel altijd wat drank bij zich hebben. Voor de rest komt hij uit het vissersdistrict wat inhoudt dat hij zowel kan zwemmen als kan vissen, technieken die best goed van pas zouden kunnen komen.